Bahar beşik olurdu yorgun ruhlarımıza
Renk renk menekşe olur, şafaklarda açardık
Kelebekler konardı sabah göz uçlarımıza
Güvercin kanadında yarınlara uçardık
Kiraz yapraklarında şarkılar okunurdu
Kar erirken, çiğdemler toprağa saklanmazdı
Sevdalar raks ederdi, şehrin sokaklarında
Acı çekerdi yürek, yine de uslanmazdı
Gölgesinde mevsimler boyu oturduğumuz!
Böyle derdi şarkılar ve öyle yaşanırdı
Göz bebeklerimize resmini koyduğumuz
Sadece yar olurdu, yar diye yaşanırdı