Gönlümdeki ışıklar sönüyor birer birer
Gün batıyor
Ve karanlığın ortasına düşüyor yüreğim
Dünden biriktirdiğim ne varsa
Geçmişten bugüne çoğalttığım
Ürkek bir ceylan misali
Hatıralarımda sakladığım ne varsa
Yakıp savuruyorum
Bir avuç kül kalıyor sinemin derininde
Ve bir de eyvahlarım!
Dilimin gerisinde
Boşver aldırma
Eyvallah etme
Sitem de etme diyorum
Işığını gönlünden esirgeyen güneşlere!
İnsan bu!
Hamurunda saklar ihanetleri
Bir yanında vefa da saklıdır
Ve lakin diğer yanı şeytani muhaliftir
Deccalı besler zihninin söylentileri
Şeytanın şarkılarına söz olur
Gönül dinlemeleri
Herkes
Kendi yusuf kuyusunda bekler
Kendi kaderini
Aslolan
İnsana ruhundan üfleyen
Ve bütün nimetleri bağışlayana sığınmak
Ve her daim ondan hayırlar ummak değil midir
Kuyuya atana da
Kuyudan kurtarana şükür gerektir
Ne veren biziz
Ve ne de alan
Hamdetmek düşer bize
Gerisi yalan