Hüzünlü gözlerle bakma be usta
Bilirim! Mutluluğa hasret gideriz
Gönlümüz her daim olmaz ya yasta
An gelir, bayram olur biz de güleriz
Kalabalıklar içinde yalnızız usta
Kerpiçten evlerin huzurunu kaybettik
Kalbimiz hicranda ruhlarsa hasta
Huzuru kasvetlerin potasında erittik
Hummalara tutulduk yandık be usta
Avuçlarımızda bir dolu yokluklar taşıyoruz
Mevsimlerden zemheri, umutlarımız susta
Vahlarımıza inat hayatı yaşıyoruz